موافقتنامه راجع به همکاری اقتصادی و فنی دولت شاهنشاهی ایران و جمهوری فدرال آلمان

‌اعلیحضرت همایون شاهنشاه ایران

‌و
‌رییس جمهوری فدرال آلمان

‌با در نظر گرفتن منافع مشترک دولت شاهنشاهی ایران و جمهوری فدرال آلمان در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورهای خود و تصدیق این که چنانچه‌ دو دولت مساعی خود را در این راه مشترکاً مصرف دارند و در انجام این منظور بهتر موفق می‌شوند تصمیم گرفتند موافقتنامه درباره همکاری اقتصادی‌ و فنی منعقد نمایند و برای این مقصود اختیارداران خود را تعیین نمودند:

‌جناب آقای دکتر هرمان راینهارت مدیر کل وزارت اقتصاد ملی جمهوری فدرال آلمان

‌مشارالیها پس از مبادله اختیارنامه‌های خود که آنها را صحیح و معتبر یافتند نسبت به مقررات زیر توافق حاصل نمودند:

طرفین معظمین متعاهدین در مسائل مربوط به اجراء و مبادله تجربیات علمی و فنی به خصوص به منظور تشریک مساعی در قلمرو خود‌ برای توسعه قدرت تولید به بهره‌برداری از منابع طبیعی یکدیگر کمک خواهند نمود.

کمک مشترک باید شامل تکمیل معلومات فنی و علمی اتباع دو‌ دولت متعاهد و همچنین مبادله طرحهای کارآموزی و کار به منظور تشریک مساعی در تکمیل معلومات حرفه‌ای اتباع دو کشور باشد.

‌طرفین معظمین متعاهدین این کمک مشترک را به وسیله انعقاد موافقتنامه‌های خاص و با برنامه‌ها و طرحهای معین عملی خواهند نمود.

هر یک از طرفین معظمین متعاهدین از اشخاص عادی یا حقوقی طرف دیگر یعنی از اشخاص – شرکتها – نمایندگی‌های بازرگانی و امثال‌ آن که سرمایه خود را در قلمرو وی به کار انداخته‌اند حمایت قانونی کاملی خواهد نمود که در هر صورت نامساعدتر از حمایتی نخواهد بود که شامل‌ اتباع آن می‌شود.

در صورت انتزاع مالکیت بند ۲ و ۳ ماده ۹ قرارداد اقامت ایران و آلمان مورخ ۱۷ فوریه ۱۹۲۹ قابل اجراء خواهد بود.

هر یک از طرفین معظمین متعاهدین نسبت به اتباع و شرکتهای طرف دیگر در مورد به کار انداختن و انتقال سرمایه‌ها معامله کاملهْْ ‌الوداد را‌ معمول خواهد داشت.

این موافقتنامه در قسمت غربی برلین از تاریخی که دولت جمهوری آلمان اعلامیه کتبی در این باره به دولت شاهنشاهی ایران تسلیم دارد‌ قابل اجرا خواهد بود.

این موافقتنامه در دو نسخه به زبانهای فارسی و آلمانی و فرانسه تنظیم شده است. در صورت بروز اختلاف در تفسیر این موافقتنامه متن‌ فرانسه معتبر خواهد بود.

‌پس از تصویب این موافقتنامه مبادله نسخ مصوبه در اسرع اوقات ممکنه به عمل خواهد آمد این موافقتنامه به محض مبادله نسخ مصوبه به موقع اجرا‌گذاشته می‌شود.

‌مدت اعتبار این موافقتنامه ده سال است و چنانچه شش ماه قبل از انقضای مدت مزبور فسخ نشود به طور ضمنی برای مدت غیر معینی تمدید خواهد‌ یافت و در آن صورت هر موقع به فسخ آن می‌توان مبادرت نمود به شرط آن که شش ماه قبل از وقت به طرف متعاهد دیگر اخطار شود.

بنا علیهذا اختیار‌دادن طرفین که بدین امر کاملاً مجاز می‌باشند این موافقتنامه را امضاء و به مهر خود ممهور نمودند.

تهران به تاریخ پنجشنبه ۱۳ آبان ماه ۳۳ مطابق با ۴‌ نوامبر ۱۹۵۴.

عبداله انتظام