عهدنامه مودت بین دولتین ایران و آلمان
اعلیحضرت شاهنشاه ایران و رییس مملکت آلمان نظر به اینکه به تحکیم روابط دوستی قدیمی بین مملکتین مایل می‌باشند به انعقاد عهدنامه مودت تصمیم نموده و برای این مقصود اختیارداران خود را معین نمودند:
اعلیحضرت شاهنشاه ایران: جناب مستطاب اجل آقای میرزا محمدعلی‌خان فرزین کفیل وزارت امور خارجه.
رییس مملکت آلمان: مسیو فریدریک ورنر گراف‌فن‌درشولنبورگ وزیر مختار و ایلچی مخصوص آلمان در تهران.
مشارالیهما پس از مبادله اختیارنامه‌های خود که آنها را صحیح و معتبر یافتند در مقررات ذیل موافقت حاصل نمودند:
بین دولتین ایران و آلمان و اتباع مملکتین صلح خلل‌ناپذیر و دوستی صمیمانه دائمی برقرار خواهد بود.
دولتین متعاهدتین موافقت می‌نمایند که روابط سیاسی و قنسولی خود را بر طبق اصول و معمول حقوق عمومی بین‌المللی ادامه دهند. نسبت به نمایندگان سیاسی قنسولی هر یک از طرفین متعاهدین در خاک طرف متعاهد دیگر مطابق اصول و معمول حقوق عمومی بین‌المللی رفتار‌خواهد شد و در هر حال به شرط معامله متقابله رفتار مزبور نباید مادون معامله‌ای باشد که نسبت به نمایندگان سیاسی و قنسولی دولت کامله الوداد می‌شود.
دولتین متعاهدتین موافقت می‌نمایند که روابط قنسولی و تجارتی و گمرکی و بحرپیمایی بین مملکتین و نیز شرایط اقامت و توقف اتباع خود را در خاک یکدیگر به موجب قراردادهایی بر طبق اصول و معمول حقوق عمومی بین‌المللی و بر روی اساس تساوی کامل و معامله متقابله تنظیم نمایند.
این ترتیب در صورت لزوم اساساً برای تشخیص این مسئله که آیا اختلاف مربوط به تفسیر یا راجع به اجرای عهود و قراردادهای مذکوره می‌باشد نیز‌اعمال خواهد گردید.
حکم محکمه حکمیت برای طرفین الزام‌آور است.
هر یک از دولتین متعاهدتین در ظرف سه ماه از تاریخ تسلیم تقاضانامه حکم خود را که ممکن است از اتباع مملکت ثالثی هم انتخاب گردد تعیین‌خواهد نمود. هر گاه از تاریخ تسلیم تقاضانامه تا سه ماه بین دولتین راجع به مدتی که در ظرف آن حکمین باید حکم خود را صادر نمایند موافقت حاصل نگردد یا‌اینکه حکمین نتوانند قضیه متنازع‌فیها را در مدتی که برای آنها تعیین شده تسویه نمایند دولتین یک نفر از اتباع دولت ثالثی را به عنوان حکم ثالث‌انتخاب کرد. چنانچه دولتین در ظرف دو ماه از تاریخ تقاضای تعیین حکم ثالث راجع به انتخاب او موافقت حاصل ننمایند دولتین مذکورتین مشترکاً یا در صورتی که‌در ظرف مدت دو ماه بعد از آن هم تقاضای مشترکی از طرف آنها به عمل نیاید هر یک از آنها که زودتر اقدام کند از رییس دیوان داوری بین‌المللی لاهه تقاضا خواهد نمود که حکم ثالث را از اتباع دول ثالثی معین نماید. با موافقت طرفین ممکن است صورتی از ممالک ثالثی که رییس دیوان داوری بین‌المللی باید حکم ثالث را منحصراً از آنها انتخاب نماید به مشارالیه‌تسلیم گردد. طرفین می‌توانند راجع به شخص حکم ثالث برای مدت معینی قبلاً قراری بین خود بدهند.
در صورتی که طرز حکمین به موجب قرارداد مخصوصی بین دولتین مشخص نگردیده و قرارداد مزبور در موقع تعیین حکمین منعقد نشده به وسیله خود حکم‌ها مشخص خواهد گردید.
هر گاه تعیین یک نفر حکم ثالث لازم گردد و بین دولتین متعاهدتین راجع به رویه‌ای که باید بعد از تعیین حکم مزبور تعقیب شود قراری داده نشده باشد‌حکم ثالث با دو حکم اولی تشکیل محکمه حکمیت داده و طرز عمل خودشان را معلوم نموده اختلاف را تسویه خواهند کرد. کلیه تصمیمات محکمه حکمیت به اکثریت آراء اتخاذ خواهد گردید.
این عهدنامه در دو نسخه اصلی به فارسی و آلمانی و فرانسه تحریر می‌شود چنانچه راجع به تفسیر عهدنامه اختلافی بروز نماید متن فرانسه معتبر خواهد بود.
پس از تصویب این عهدنامه مبادله نسخ مصوبه در اسرع اوقات ممکنه به عمل خواهد آمد. این عهدنامه به محض مبادله نسخ مصوبه به موقع اجرا گذاشته می‌شود بنا علیهذا اختیارداران طرفین که بدین امر کاملاً مجاز می‌باشند این عهدنامه را امضاء و به مهر خود ممهور نمودند.
در تهران به تاریخ ۲۸ بهمن ۱۳۰۷ مطابق ۱۷ فوریه ۱۹۲۹
امضاء: محمدعلی فرزین امضاء: فریدریک ورنر گنت‌فن‌درشولنبورگ
پروتکل اختتامیه
در موقع امضاء عهدنامه مودت منعقده امروز بین دولتین ایران و آلمان اختیارداران امضاکننده این پروتکل اظهار ذیل را که جزء لایتجزای خود عهدنامه می‌باشد نمودند.
دولتین متعاهدتین این حق را برای خود محفوظ می‌دارند که پس از اینکه ده سال از مبادله نسخ مصوبه عهدنامه مودت گذشت مقررات ماده چهار‌عهدنامه مزبوره را مجدداً تحت مطالعه قرار دهند.
اجازه مبادله عهدنامه مودت بین دولتین ایران و آلمان به شرح فوق در جلسه ۲۷ فروردین ماه ۱۳۰۸ شمسی داده شده است.
در تهران به تاریخ ۲۸ بهمن ۱۳۰۷ مطابق ۱۷ فوریه ۱۹۲۹
امضاء: فریدریک ورنر گنت‌فن‌درشولنبورگ
اجازه مبادله عهدنامه مودت بین دولتین ایران و آلمان به شرح فوق در جلسه ۲۷ فروردین ماه ۱۳۰۸ شمسی داده شده است.
